خورشت فسنجان در شهرهای مختلف ایران به روش های متفاوتی تهیه می گردد. در دوران ساسانی به مناسبت پایان زمستان و رسیدن بهار، در اسفند ماه و مراسم نوروز از این خورشت استفاده می شده است. کلمه فسنجان معرب نام باستانی آن یعنی اسپندگان می باشد.
مناطق شمالی کشور با استفاده از گوشت پرندگان شکاری، قیسی و گردوی آسیاب شده، مزه ترش و شیرین (ملس) این خورشت خوشمزه را طبخ می کنند. مواد تشکیل دهنده این ادویه طعم ملس بودن را تامین می کند و گرمی خورشت را به دلیل استفاده گردو معتدل می نماید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.